A jednak udało się, znalazłem dane techniczne ES 300 G. Dane techniczne przetłumaczyłem z pomocą kolegi i translatora google, reszta tekstu to całość po niemiecku - jak ktoś zna niemiecki biegle prosiłbym o ewentualne przetłumaczenie drugiej części.
Silnik: Jednocylindrowy dwusuwowy,
Moc: 27,5KM przy 6200 obr/min,
Skok tłoka: 72 mm,
Średnica tłoka: 76 mm,
Pojemność: 320 cm³,
Zapłon: Bateryjny z dwoma przełączalnymi świecami,
Chłodzenie: Powietrze,
Gaźnik: BVF-Rundschiebervergaser,
Mieszanka: 1:25,
Napęd: Sprzęgło wielotarczowe w kompieli olejowej, pięciobiegowa skrzynia biegów z nożną zmianą biegów,
Zawieszenie: Widelec teleskopowy i dwa amortyzatory na wahaczu wleczonym,
Hamulce: bębnowe,
Ogumienie: 3.00-21" Gelände przód 4.00-18" Gelände tył,
Osiągi: 120 km/h (na ostatnim biegu(?) 140 km/h),
Masa własna: 138 kg
Der durch die DDR-Mannschaft 1963 in Spindleruv Mlyn (CSSR) errungene Trophysieg hatte zur Folge, daß die 39. Internationale Sechs-Tage-Fahrt auf dem Gebiet der DDR ausgetragen wurde. Im Thüringer Raum kämpften 226 Fahrer aus 14 Ländern mit 32 verschiedenen Motorradfabrikaten um die "Internationale Trophäe" und die "Silbervase". Auch diese Trophy ging an die DDR, die einen Start-Ziel-Sieg auf MZ herausfuhr. Das DDR-Aufgebot mit Uhlig/Lohr auf MZ ETS 175 G, Salevsky/Weber auf MZ ETS 250 G und Baumann/Uhlmann auf MZ ETS 300 G erwies sich nicht nur auf den Geländestrecken überlegen, sondern distanzierte mit überragendem Einsatz von Mensch und Maschine beim Abschlußrennen auf dem Erfurter Flugplatz die Weltelite. Fred Willamowski startete als Einzelfahrer mit einer aufgebohrten 300er MZ in der Klasse bis 500 cm³. Dort wurde er Klassenbester! Das Jahr 1964 war ein Jahr des DDR-Triumphes. Die Simson-Mannschaft gewann die Silbervase, das MZ-Team belegte in diesem Wettbewerb den 2. Platz. Zwei MZ-Fabrikmannschaften gewannen Platz 1 und 2 des Markenwettbewerbes. Insgesamt gewannen 27 MZ-Fahrer aus der DDR Goldmedaillen bei diesem Wettbewerb.
Wszystko powyżej pochodzi ze strony
http://www.multi-board.com/board/index. ... tID=404366. Znalazłem również bardzo małą fotkę w googlach, niestety oryginał już jest nieaktywny ale nawet na miniaturce widać prawą pokrywę silnika, która w tym przypadku pochodzi z silnika typu 250/1:
Co do cylindra to w seryjnej i w rajdowej wersji mają po 14 żeberek, głowica ma po lewej stronie dodatkową świecę zapłonową. W żadnym motocyklu na zdjęciach, które udało mi się odnaleźć nie widziałem fabrycznej, aluminiowej osłony gaźnika pochodzącej z ES 300. Przyglądając się dokładnie zdjęciom, które ostatnio dodałem wnioskuje, że motocykl z numerem 165 na drugiej od końca fotografii to ES 250 G, na stronie podpisany był jako ES 300 G - niestety albo i stety głowica i ilość żeberek na cylindrze mówi co innego. Znalazłem jeszcze dwie ciekawe fotki ES 250 G i tradycyjnie już chyba stronę wartą przeglądnięcia, z której pochodzą dodane fotki -
http://www.mc-isolator.de/seiten/sonsti ... ory_5.html.
Zapomniałem zapodać jeszcze dodatkowe info, nieco się zdziwiłem ale prawdopodobnie źle nazwaliśmy temat, odnalazłem (
http://www.starikotaci.hr/forummz/viewt ... 9654ef5eea) ETS 250 G z 76 roku, poniżej info:
ETS 250 G
Baujahr 1976
243 ccm Einzylinder-Zweitakt
32 SAE-PS
120 kg
Jak widać na fotce silnik jest wizualnie całkiem inny - wygląda mi na typ 250/2 (całość bardziej "kanciasta", cylinder z mniejszą ilością żeberek, płaska głowica ze świecą skierowaną w prawą stronę pod kątem i prawdopodobnie lewy dekiel taki jak w motocyklu z aukcji, prawy jest spłaszczony i zupełnie inny). Jeszcze jedna uwaga na temat zawieszenia, nie wiem jak jego górna część ale dolne lagi mają usunięte mocowanie błotnika i przerobione mocowanie osi. Jako, że dziś cały czas zaskakuje sam siebie udało mi się odnaleźć zdjęcie na dysku jak wygląda mocowanie koła przy zawieszeniu seryjnym i wyczynowym - fotka w załączniku. Spokoju nie dawało mi jeszcze koło, piasta jest ta sama co w seryjnym modelu, blokada bębna jest również ta sama, chociaż "szczękotrzymacz" ma dźwignie rozpieracza szczęk na zewnątrz w przypadku rajdowej wersji w seryjnej tak jak u mnie - czyli dźwignia rozpieracza w środku. Zrobiłem również porównawcze fotki kół, załącznik numer dwa.