Były modele crossowe na bazie SHL M04. Tylko ja spotkałem się z innym nazewnictwem modeli, a mianowicie:
-RJ1
W tym motocyklu nie wprowadzono jakiś rażących zmian. Wzmocniono jedynie ramę, usunięto zbędny osprzęt, wydech został poprowadzony górą( lewą stroną), zmieniono siodło. Motocykle te produkowane były tylko w 1948 roku. W załączniku dodaję zdjęcie tego motocykla ze strony:
http://www.polskiemotocykle.mik.pl
-RJ2
W stosunku do poprzedniego modelu wprowadzono szerokie zmiany. wprowadzono zawieszenie teleskopowe, suwaki. Motocykle te produkowane były w 1949 roku.
Poniżej wstawiam historię Jerzego Jankowskiego- świetnego zawodnika i konstruktora. Opis pochodzi ze strony:
http://miasta.gazeta.pl/kielce/1,49661,2267133.html
Jerzy "Jankiel" Jankowski urodził się w 1920 roku w Będzinie. Tuż po zakończeniu II wojny światowej konstruował w Kielcach sportowe wersje popularnych już SHL-ek
Sportową karierę rozpoczął w Motocyklowym Klubie w Dąbrowie Górniczej jako szesnastoletni młodzieniec. Ale obok sportowego wyczynu pasjonował się ulepszaniem tych szalejących maszyn. Uważał, że motocykl czy samochód do uprawiania sportu musi być specjalnie przygotowany, a inaczej mówiąc - z seryjnego przerobiony na coś, co będzie wygrywało.
To wznowienie przez Hutę Ludwików, tuż po wojnie, produkcji motocykli SHL zdecydowało o przyjeździe Jerzego Jankowskiego do Kielc. Widział on ogromną szansę dla spełnienia swoich konstruktorskich i sportowych marzeń. Ale przyjazd Jankowskiego do Kielc to była również ogromna szansa dla odbudowującej się fabryki. Nowatorska, jak na owe czasy, polityka dyrektorów SHL, a od 1948 roku Kieleckich Zakładów Wyrobów Metalowych - Otmara Kwiecińskiego i Adama Sobola - zaowocowała powołaniem Wydziału Doświadczalnego, a później Biura Konstrukcyjnego. Pod pretekstem szukania nowych rozwiązań technicznych w motocyklu dla "mas" było to faktycznie rozpoczęcie prac na sportowymi wersjami SHL. Dziś trudno sobie to wyobrazić, ale kieleckie motocykle SHL-125 swoją sportową karierę rozpoczęły prezentacją w przerwie wyścigu samochodowego przeprowadzonego na ulicach zniszczonej Warszawy w maju 1947 roku. Niewiele ponad rok po powołaniu Wydziału Doświadczalnego zaprezentował trzy modele motocykli sportowych: SHL RJ1 i SHL RJ2 do rajdów oraz SHL WJ2 z przeznaczeniem do wyścigów motocyklowych. Wszystkie modele wyposażono w krajowy silnik o pojemności 125 ccm. W odróżnieniu od seryjnie produkowanych sportowe wersje SHL miały usprawnione przednie zawieszenie, zmieniony kształt kierownicy, nową konstrukcję błotników, rury wydechowej i dźwigni hamulców. Trzeba zaznaczyć, że wiele nowatorskich rozwiązań i sportowe doświadczenia miały swoje przełożenie w późniejszej seryjnej produkcji motocykli.
Pierwszy Zespół Fabryczny SHL w składzie Jerzy Jankowski, Andrzej Kwiatkowski i Andrzej Kwieciński odniósł sukces już w pierwszym swoim starcie, zwyciężając w klasyfikacji drużynowej w VI Międzynarodowym Rajdzie Tatrzańskim w 1949 roku. Zespół startował na motocyklach RJ 1.
Jankowski był niekwestionowanym liderem zespołu, mającym już w swoim sportowym dorobku złoty medal Sześciodniówki rozegranej w 1947 roku w czechosłowackim Zlinie. Startował, jak cała polska reprezentacja na Jawie, ale myślami był przy nowej wersji SHL. Modele rajdowe odnosiły sukcesy w najtrudniejszych imprezach krajowych - Rajdach Tatrzańskim i Świętokrzyskim oraz na motocrossowych trasach.
Prawdziwym szlagierem okazała się wersja wyścigowa motocykla SHL WJ2. Konstruktorem był oczywiście Jankowski, który zaprezentował ten motocykl na wygranych przez siebie wyścigach rozegranych na ulicach Warszawy i Krakowa w 1949 roku. To był pierwszy po wojnie wyprodukowany w Polsce motocykl wyścigowy. Dla zmniejszenia wagi miał nawiercaną ramę, kierownicę oraz błotniki z lekkiego stopu i osiągał prędkość 99 km/h. Po okresowym przejęciu produkcji motocykli z Kielc, Warszawska Fabryka Motocykli kontynuowała prace nad sportowymi wersjami na bazie popularnej SHL-125. Oczywiście z udziałem Jankowskiego. Ten wybitny konstruktor wniósł w rozwój kieleckiego sportu motocyklowego wkład wyjątkowy i jakże często niedoceniany.
A miał na swoim koncie blisko 20 nowatorskich rozwiązań i konstrukcji, które pomogły kieleckim zawodnikom zwyciężać na krajowych i zagranicznych trasach.
Po październikowej "odwilży" zaistniała szansa na powrót sportu samochodowego, który po wojnie poszedł w odstawkę, jako politycznie niesłuszny. Tę szansę wykorzystał Jankowski. Pod jego kierunkiem powstał projekt i prototyp pierwszego polskiego auta wyścigowego napędzanego motocyklowym silnikiem Triumph 650 ccm. Samochód nazwany Rak stał się, jak pisali sprawozdawcy, maszynką do wygrywania w rękach mistrza Jankiela. Pierwszy sukces międzynarodowy to zwycięstwo w wyścigu rozegranym na ulicach Budapesztu w 1959 roku.
Jerzy Jankowski zmarł w 1987 roku.