Wiersze o naszych Motórach

[fryko112]

Nie byle poeci w końcu

[BikerDS]

A to jest wiersz, który powstał na podstawie spotkania mojego kolegi na Peugeocie S-157B ze mną na WSK 125, kiedy to studziłem silnik podczas docierania na stacji

Ach mój Peugeocie miły,
Wsk rzekła raz,
Twój dym jest tak niemiły,
„Iż” musisz przymknąć „Gaz”.

A na to Peogeot rzecze,
Ma miła wiesz w czym rzecz,
Ten olej tak mnie piecze,
Smrodliwa to jest ciecz.

Za latek moich młodych ,
To sekret , ale cóż,
Też oddech miałem inny,
Lecz ktoś upuścił nóż.

On przebił moją duszę,
Rozdwoił moją jaźń ,
J teraz smrodzić muszę ,
Choć przymknę cały Gaz.

Więc nie rób mi wymówek,
Cierpliwie za mną dąż ,
Ten facet to półgłówek,
A jam twój wierny mąż.

Po cichu więc ślub wzięli,
Na szosie w piękną noc,
Nic ich już dziś nie dzieli,
Ni „Gaz”, ni smród, ni moc.

Z tej bajki morał mata ,
Że miłość wielka rzecz,
Choć uciekają lata,
To szosą w przód nie wstecz.

Maciej Łobodziński 2003r.

[Mtx50]

Taka piosenka

Hej dziewczyno rodem z lasu
ja już pędzę w twe objęcie
mam Wueskę przerobioną
wiem, że to ciebie kręci

[Starboost]

Nie czytałem innych (na razie) wierszy, żeby nie było, że ściągam!
A teraz motocyklowi WSK swój hołd oddam.

Przez lata i zimy stała w starej szopie.
Tylko przez przypadek znalazłem się na Jej tropie,
Bo sąsiad począł opowiadać stare dzieje:
Jak to motocyklem jeździł przez zawieje.
Historyjka fajna i trochę się śmiałem,
Lecz po chwili o motór zapytałem.
Palec wskazał budynek lichy
I wiedziałem, że można spodziewać się kichy.
23 wiosny czekała na otwarcie
I po krótkim spojrzeniu pomyślałem o renowacji, jak o żarcie.
Ale nic to! Podtoczyłem rękawy
I zrobiłem kosztorys przy filiżance kawy.
Lato się kończyło, jak i moje zasoby
(Łożyłem na WueSkę, ale i nie zaniedbałem wątroby).
Po dwóch miesiącach, dziesiątkach godzin,
Wieśka doczekała się ponownych narodzin.
Silnik, polska robota, bez zająknięcia pracuje.
W ten piękny sposób Garbuska mi dziękuje.

I jeśli widzisz gdzieś wrak, co z każdym dniem urok coraz bardziej traci,
Nie zostawiaj go na pastwę losu! Sam Bóg Ci za to odpłaci.